De blauwe golf

Morgen dinsdag 6 november worden de tussentijdse verkiezingen gehouden in Amerika en de Democraten verwachten succes. Ze hopen de meerderheid te krijgen in het Huis van Afgevaardigden. Aangezien blauw de kleur is van de Democraten - rood is van de Republikeinen – spreekt men van een blauwe golf. De meerderheid in het Huis van Afgevaardigden betekent het voorzitterschap van het Huis en het voorzitterschap in alle commissies. Je kan zo de agenda bepalen en president Trump op veel terreinen het vuur na aan de schenen leggen. De kans dat de Democraten ook in de Senaat de meerderheid verwerven is heel gering.

Wat zou een overwinning betekenen?

In de Democratische partij woedt een debat over de koers van de partij. Lees b.v. Listen Liberal van Thomas Frank of The Once and Future Liberal van Mark Lilla. Enerzijds zijn er mensen die op het pad van Hillary voort willen gaan. Dan is het een partij van minderheden: de vrouwen, de zwarten, de latino’s, de lhtb-beweging enz. enz.  De tegenstanders van deze koers wijzen erop, dat je met het aanspreken van al die minderheden geen samenhangend verhaal hebt en dat de Democratische partij de klassieke arbeider is kwijtgeraakt. De mensen die in drie staten zo verrassend de uitkomst van de verkiezingen van 2016 beïnvloedden waren blanke arbeiders. Ze kwamen voor Hillary niet en voor Trump wel naar het stembureau. Daarom veren sommigen nu enthousiast op, als ze lezen dat Joe Biden, de vicepresident onder Obama, een tour maakt door juist deze staten. Hij is een klassieke Democraat, die de kiezers die daar op Trump stemden wel zou kunnen aanspreken, zo hoopt men.

De overwinning van Alexandra Orcasio-Cortez

Bij de voorverkiezingen in een kiesdistrict in New York won de jonge latina Alexandra Orcasio-Cortez van de blanke Joe Crowley (56 jaar). Een duidelijk bewijs zou je zeggen, dat er veel te halen valt, als de Democraten nieuwe kandidaten uit minderheidsgroepen inzetten tegen een lid van het Huis van Afgevaardigden sinds 1999, een vertegenwoordiger van de gevestigde orde. Helaas is het niet zo simpel, integendeel. Analyse van de uitslagen leert dat Crowley het goed deed in buurten met b.v. veel zwarte arbeiders of latino’s. In Parkchester, een wijk met heel veel latino’s en zwarte Amerikanen - haar eigen buurt! – scoorde hij 25% meer dan haar. Orcasio-Cortez deed het goed in wijken met veel hoogopgeleiden, gemiddeld blanker en rijker dan in de rest van het kiesdistrict. Gentrification! De buurt verandert, de oude bewoners verliezen hun huis aan mensen met een hogere opleiding en zij weet die naar de stembus te krijgen. Deze kandidate verbreedt de basis van de partij in ieder geval niet.

Machtsverlies

Wie het langst in een commissie zit wordt voorzitter, als zijn partij de meerderheid in het Huis verwerft. Iemand met negentien dienstjaren is een belangrijk lid van zijn commissie, kan links en rechts van alles regelen. Denk dan aan b.v. stevige invloed uitoefenen op de justitiële autoriteiten ten gunste van een immigrant uit zijn district. Al die opgebouwde dienstjaren gaan nu verloren. Orcasio-Cortez begint onderaan de ladder.