woensdag 24 mei 2017

Ken uw klassiekers!
In de literatuurwetenschap was intertekstualiteit jaren geleden een hot item. Daarmee werd bedoeld dat alle schrijvers in meer of mindere zin aan elkaar verwant zijn, gebruik maken van, voortborduren op wat ze eerder gelezen hebben, wat hen aansprak of uitdaagde.

De film
Met beelden kun je dat ook hebben, dat je meent een heropvoering van eerdere scenes te zien. Als u The Godfather I hebt gezien, herinnert u zich ongetwijfeld dat na de moordaanslag bij het fruitstalletje Don Corleone in het ziekenhuis wordt opgenomen. Op een avond gaat Michael, zijn jongste zoon, bij hem op bezoek. Het is akelig stil op de gangen. Er is geen personeel, niemand is bij zijn vader. Het begint hem te dagen: dadelijk komt er een ploeg om de moordaanslag af te maken. Met hulp van een nog wel aanwezige zuster rijdt hij zijn vader snel naar een heel andere kamer en belt zijn oudste broer met het verzoek onmiddellijk met een ploeg mannen waaronder Tom Hayden, consigliere en advocaat, te komen. Samen met een ‘clangenoot’ gaat hij vervolgens voor de ingang van het ziekenhuis staan. Beiden hebben hun hand in hun jas gestoken net alsof ze daar een revolver hebben die ze in geval van nood kunnen trekken.

De werkelijkheid
In 2004 wilde president George W. Bush - en met name zijn vicepresident Dick Cheney – het National Security Agency’s Terrorist Surveillance Program voortgezet zien. Nodig daarvoor was dat John Ashcroft, de minister van Justitie tekende, maar deze lag met galblaasklachten in het ziekenhuis. Dus stuurden ze Andrew Card en Alberto Gonzales naar hem toe. Comey, de plaatsvervangend minister van Justitie had zich hevig verzet tegen het plan, omdat het volgens het Departement van Justitie in strijd was met de wet. Hij vreesde dat de ernstig zieke Ashcroft onder druk zou tekenen. Daarom belde hij Bob Mueller, de toenmalige directeur van de FBI. Hij vroeg hem zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te komen. Hij vreesde evenwel dat Card en Gonzales met hun Secret Service mensen er eerder zouden zijn. Daarom vroeg hij Mueller de FBI mensen die Ashcroft bewaakten te bellen en hen opdracht te geven dat niemand bij hem toegelaten mocht worden.

De film
Nu die scene aan het einde van de film. De Don is begraven en na de begrafenis zal de strijd beginnen. De andere families zijn erop uit de Corleone clan zijn macht in New York af te nemen. Er zal een uitnodiging komen voor samenwerking en dat is – zo heeft de oude Don voor zijn dood zijn zoon Michael uitgelegd – een valstrik. De man - de Judas - die de uitnodiging overbrengt is de verrader. Als de maffiosi met voorop de machtigste families langs de kist paraderen en Michael, de nieuwe Don hun respect betuigen, buigt Clemenza zich naar hem over om hem de uitnodiging in het oor te fluisteren: ‘the Kiss of Death’.

De werkelijkheid
Kort na de inauguratie ontvangt Trump een groot gezelschap functionarissen die links of rechts betrokken waren geweest bij het garanderen van de veiligheid op die dag. Op een bepaald moment roept hij James Comey naar voren, de man die hij later zal ontslaan. Comey strekt zijn rechter arm zo ver mogelijk uit en probeert de afstand tot de president zo groot mogelijk te houden. Trump geeft hem een hand, trekt hem toch verder naar zich toe en fluistert hem iets in zijn oor.


Wordt vervolgd!

zondag 14 mei 2017

Licht verteerbare zware kost

Een titel met verplichtingen
Theodore White vestigde in 1961 definitief zijn naam in de Amerikaanse journalistiek met The Making of the President 1960, een stevig boek, waarin hij nauwgezet het verkiezingsproces beschrijft. Hij vertelt over de voorbereidingen, de voorverkiezingen en de uiteindelijke race tussen Kennedy en Nixon. Het lijkt wel of hij overal bij is geweest zowel aan Democratische als aan Republikeinse kant. Hij heeft dit journalistieke huzarenstukje daarna nog een aantal malen herhaald. Als David Cay Johnston in 2016 een boek publiceert met de veelbelovende titel The Making of Donald Trump wekt hij dus grote verwachtingen.

Wraak
Kort na het overlijden van Trumps vader kreeg de baby van de vrouw van een neef van Trump zware ademhalingsproblemen en stapelden de doktersrekeningen zich op. De jongere broer van Donald Trump verzekerde de nieuwbakken ouders, dat de familie alle rekeningen zou betalen. Vader Fred Trump sr. had dat altijd voor iedereen gedaan. Toen uit het testament van de oude heer bleek, dat ze praktisch onterfd waren, spanden de neef en andere familieleden een rechtszaak aan. Prompt liet Donald Trump weten dat de vergoeding van de ziekenhuiskosten na twee maanden zou stoppen.

Asociaal
Om de Trump Tower in New York te kunnen bouwen moest het Bonwit Teller warenhuis met een beroemde voorgevel met twee panelen voorstellend naakte danseressen met sjaals afgebroken worden. Het tijdschrift American Architect noemde dit in 1929 een prachtig voorbeeld van Art Deco. Van de belofte de panelen te behouden of anders te schenken aan het Metropolitan Museum of Art kwam niets terecht. In plaats van een fatsoenlijk sloopbedrijf in te huren maakte Trump gebruik van Kaszycki & Sons Contractors. Meer dan tweehonderd arbeiders werkten zonder helmen, stofmaskers of stofbrillen. De mannen hadden geen papieren, de financiële administratie ontbrak, er werden geen sociale lasten afgedragen en ze werden niet betaald volgens de cao. Nooit kwam een veiligheidsinspecteur een kijkje nemen. Toen Johnston insiders een verklaring hiervoor vroeg, kreeg hij te horen dat Trump blijkbaar in hogere kringen de juiste contacten had.

Een fake universiteit
Trump University gestart in 2005 verzorgde online cursussen in de onroerend goed business. De instelling zou professoren krijgen van het hoogste niveau “terrific people, terrific brains, successful. We are going to have the best of the best”. Het instituut was op een adres gevestigd waar o.a. beursfraudeurs zaten. Er werkten geen professoren, de ‘docenten’ hadden in onroerend goed geen ervaring. Het hoofd van deze ‘universiteit’ had nooit eerder een opleiding geleid en had ook geen ervaring  met onroerend goed. Op vragen hierover in 2012 antwoordde Trump, dat hij het allemaal niet meer wist, omdat het lang geleden gebeurd was.

Wonen op stand
Punta Bandera zou een “world-class resort” worden in de buurt van San Diego. Op een bijeenkomst voor geïnteresseerden vertelden Ivanka en Donald Trump jr. dat zij ook overwogen een appartement te kopen. Wie $ 5,000 vooruitbetaalde, kreeg toegang tot een bijeenkomst waar je met voorrang een appartement kon kopen. Daar kreeg men vijf (!) minuten tijd om of de koopakte tekenen of te vertrekken. Geen tijd om de koopovereenkomst goed door te lezen of een deskundige te raadplegen. Toch maar tekenen. Is het niet een opwindend idee een kopje suiker te lenen bij buurvrouw Ivanka? In maart 2008 kregen kopers bericht dat de bouwwerkzaamheden spoedig zouden beginnen. Negen maanden eerder (!) hadden ze die verzekering ook al gekregen. Twee dagen voor Kerstmis 2008 kregen alle kopers bericht dat de Trump Organization niet langer de hoofdverantwoordelijke was. Trump had alleen toestemming gegeven om zijn naam te gebruiken. In de rechtszaak die volgde omvatte het dossier meer dan 640 bladzijden. Er ontspint zich een juridisch gevecht en uiteindelijk wordt er geschikt. De precieze afloop kennen we niet, want het is een verzegelde, niet openbare uitspraak.