Echte fraude!

Wisselende berichten uit Amerika. De ene dag zegt Trump dat hij geen onderzoek wil naar stembusfraude bij de verkiezingen in november. In het weekend van 11 en 12 februari evenwel beweerde een belangrijke medewerker van hem in een televisie-interview, dat er b.v. in New Hampshire op grote schaal gestemd zou zijn door kiezers die uit Massachusetts met bussen waren aangevoerd.

Vroeger was alles beter

Tijdens de lange spannende verkiezingsnacht in november 1960 belde John Kennedy met burgemeester Richard Daley van Chicago. Het zou er om spannen in Illinois. “Mr. President”, antwoordde Daley, “with al little bit of luck and the help of a few close friends, you’re going to carry Illinois.” Victor Lasky beschrijft in zijn boek It didn’t start with Watergate uit 1977, dat b.v. doden uit hun graven opstonden om op Kennedy te stemmen. Als de bemanning van de stembureaus, het beheren van de kiesregisters en het opmaken van de uitslagen in die stembureaus allemaal in handen is van Daley ‘en zijn vrienden’, kan er veel geregeld worden ten behoeve van de ‘goede’ Democratische zaak. Ook Seymour Hersh vertelt hierover in The Dark Side of Camelot uit 1997.

‘Landslide’ Johnson

 In 1947 nam Lyndon Johnson het in de Democratische primary in Texas voor een zetel in de Senaat op tegen ‘Coke’ Stevenson, een populaire oud-gouverneur. De uitslag bij de algemene verkiezingen in november stond al bij voorbaat vast: een Democratische kandidaat zou winnen, dus ging het om de primary. In die tijd was stemmen met de hand tellen de gangbare procedure en de uitslagen kwamen binnen op de dag zelf en m.n. in de dagen na de verkiezing. Als je over de goede relaties beschikte, de plaatselijke machthebbers in je zak had of ‘voor wat hoort wat’ toepaste, kon je zorgen voor stembusresultaten die steeds flink wat beter waren dan wat je concurrent had gekregen.

Johnson heeft extra stemmen nodig

De extra stemmen nodig om de meerderheid van concurrent Stevenson te overtreffen komen uit The Valley, een gebied in het Zuiden van Texas. Op de zesde dag na de verkiezingen komen er opnieuw correcties ten gunste van Johnson binnen. Zo worden b.v. de resultaten vastgesteld voor Jim Wells County en nu blijkt de uitslag in precinct 13 van Luis Salas niet 750 tegen 60, maar 950 tegen 60. Met nog veel meer van dergelijke correcties wint Johnson uiteindelijk met 87 stemmen verschil op een totaal van 988,295.

De derde macht: “Let the courts decide”.

Er komen dan van beide partijen rechtszaken eerst op het niveau van de staat en tenslotte tot bij het Supreme Court, er ontstaat een race om de klok. In Texas wenden de klagers zich tot de rechter om de stembussen met daarin de stembriefjes en de tellijsten te laten openen en controleren. In Washington vraagt een advocaat namens Johnson een rechter van het Hooggerechtshof om een verbod om de stembussen te openen. Motief: het is niet aan een federaal rechter om zich te mengen in een zaak van de staat Texas.

De spanning stijgt en midden in de rechtszaak in Texas - bijna op het moment dat de stembussen geopend moeten worden - komt bericht uit Washington: de behandeling van de zaak moet onmiddellijk stoppen.

De nieuwe senator voor Texas kreeg in Washington de bijnaam ‘Landslide’ Johnson.

Nog meer Trumps?

Die vermaledijde opiniepeilers hebben het helemaal niet zo slecht gedaan! Nate Silver van Fivethirtyeight voorspelde voor Clinton een voorsprong van iets meer dan 2%. Uiteindelijk heeft zij aanzienlijk meer stemmen meer behaald dan Trump. In 2000 werd George Bush president ondanks het feit, dat Al Gore 0,5% meer had van de popular vote. Denk aan 1960 Kennedy – Nixon, 1968 Nixon – Humphrey, 1976 Ford – Carter en dus 2000 Bush – Gore. De negatieve marge van Trump is 2.1! Zo zout hebben we het lang niet gegeten.

Waarom is ze dan geen president geworden?

Omdat ze Barack Obama niet is. Hij won in 2008 en 2012 o.a. omdat hij als zwarte kandidaat in cruciale zuidelijke staten als Florida en North Carolina veel zwarte kiezers naar de stembus wist te krijgen, die in vorige jaren helemaal niet waren gaan stemmen. De beelden van Obama die in hemdsmouwen goedvolle toespraken hield in Florida ten gunste van Clinton waren bedrieglijk. Zijn gehoor hield van hem, applaudisseerde voor hem, maar dat betekende niet automatisch dat ze ook voor een blanke vrouw- ze won Florida niet - gingen stemmen.

Omdat ze vanuit New York te weinig oog had voor en te weinig aandacht en geld besteedde aan de organisatie in staten als Florida en zich helemaal niet of nauwelijks heeft laten zien in staten als Michigan en Pennsylvania waar al die ‘deplorables’ wonen.

Het einde van de American Dream

Michigan en Pennsylvania, dat gebied heet ook wel de ‘Rust Belt’. Het is het kerkhof van de teloorgegane Amerikaanse maakindustrie. Het welvarende Amerika met kansen voor iedereen bestaat daar al lang niet meer. Witte mannen huwden vroeger jong en hadden werk: in 1950 had 86% van de witte beroepsbevolking een baan. Van de vrouwen werkte slechts 34% in doorgaans lagere functies. Omdat er werk was, kansen waren en de levensstandaard voor iedereen met werk hoog was, werden verschillen in inkomen en vermogen geaccepteerd; de mythe van het land van de onbegrensde mogelijkheden.

Vanaf de jaren ’60 verandert dat m.n. voor laagopgeleide witte Amerikanen (landelijke cijfers):

College niet afgemaakt:                werk:                    van 95% naar 80% in 2016.

College niet afgemaakt:                getrouwd:          van 90% naar 50% in 2016.

Werknemers met een universitair diploma op zak verdienen veel meer dan werknemers met een gewoon diploma. Tweeverdieners met een universitair diploma verdienden in 2012 vergeleken met 1979 ongeveer 28.000 dollar meer dan tweeverdieners met een gewoon diploma.

Waar voor alle overige groepen – zwart, latino, hoger en hoog opgeleid - de levensverwachting steeg, is die voor blanken met een lage opleiding fors gedaald. Belangrijke factor daarbij is drugsgebruik.

Een groot deel van de Amerikanen gaat zelden stemmen. Dat zijn de onbereikbaren, mensen die van het systeem niets meer verwachten en de ontevredenen die wel klagen, maar niet stemmen. In 2012 ging 77% van de hoogopgeleiden stemmen tegen 55% van de laagopgeleiden. In 2012 won Obama in Florida met 74.000 stemmen, terwijl 2,5 miljoen laagopgeleiden niet gingen stemmen. In 2012 won Obama landelijk met 5 miljoen stemmen, maar 47 miljoen kiesgerechtigden met alleen high school daar gingen niet stemmen. Wie uit dat reservoir van slapende stemmen een flink deel weet te mobiliseren kan verkiezingen winnen.